Ne güzel adetlerimiz, geleneklerimiz vardı

Günaydın Can-Canlarım;

Gel de eskiyi anma, hatırlama o yaptığımız, gününü iple çektiğimiz günlerdeki kutlama şekillerini....birisi de ''HIDRELLEZ'' idi...evde minik, astar kumaşlarından kese dikilir içine daima yanımızda taşımak için, bereket dualarıyla metal para dikilir, her sene değiştirerek saklanır. Uğurlu geldiğine inandığınız senenin kesesini çekmecelerimizden birinde biriktirirdik... 05 Mayıs akşam üstü, güneş batmadan, evin bahçesinde bir gül dalına, o hazırladığımız keseler asılır, sabahın ilk ışıklarıyla toplanırdı. Deniz kenarında oturma şansını edinenler de, akşamdan yazdıkları, istek listesini, dualarla, güneşle beraber, denize atıp, Hızır ile İlyas kardeşlerin kavuşmalarıyla beraber, onların uğur ve bereketiyle, gerçekleşmesine inanırdık...

Neler neler yapılırdı! Kimisi ev ister, evinin bahçesine ufak bir maket ev kurar, kimi araba ister, oyuncağı varsa onu, yoksa, resmini koyar, kimi imtihanlarda başarı ister onun için kabul duaları yazar, kimi evlilik ister, gelin-damat resmi koyar, kimi çocuk ister güzel bebelerin resimleri ya da bezden yapılmışlarını bırakır gül ağacının dibine, sabah erkenden kalkıp denize atar isteklerini...Deniz kenarında oturmayanlar da, mahallelerinden arkadaşlarıyla gruplaşarak, deniz kıyısına iner piknikler yapar dileklerinin gerçekleşmesiyle beraber, bir eğlence ve panayır haline getirirlerdi 06 mayısı...Bir gece önce mahallelerde ateşler yakılır, gençler ve kuvvetli olan orta yaşlılar, ateşin üzerinden atlayarak şarkılar türküler, oyun havaları eşliğinde, Roman vatandaşlarımızın tabiriyle ''göbecikler'' atarlardı. Gençlerin ellerinde yapraklı dallar, kızların ayaklarına hafifçe dokunarak kovalamaca oynarlardı...Hatta bu şenliklere atfen, ''Çingene Bayramı'' yakıştırması da yapılırdı...Sabahın ilk ışıklarına kadar sürerdi bu eğlenceler, ta ki yorgun düşene kadar...sonraları da kahvaltı veya piknik yapılır, evden hazırlayarak getirdikleri yemekleri sererler yaygıların üzerine ortaklaşa paylaşılırdı...hatırımda doğru kaldıysa, 's' harfiyle başlayan, en az 8 şey yenilirdi; salatalık, soğan, sarımsak, süt, su, salam, sucuk vesaire gibi! Hey gidi günler hey...

Esasında bir rivayete göre, birbirlerine hasret iki kardeş Hızır ve İlyas Peygamberlerin, yeryüzünde buluştukları gün olması nedeniyle kutlamalardır. Kışın sona ermesi, baharın müjdesi gibi mevsimlik bayramlardan biri, daha ziyade, halk arasında 'Hızır(Hıdır) ve İlyas' isimlerinin halk arasında ''Hıdrellez'' şeklini alan şekliyle anılır. Kimileri karada buluştuklarına, kimileri denizde kavuştuklarını varsayarak, dileklerini doğaya, toprağa, ağaca ya da yazarak, sembol yollayarak denize işlerler, Hızır ve İlyas'a ulaşması, ve isteklerin, duaların kabul görmesi için...

Çok güzel bir gelenek esasında. İnsanların arkadaş, eş-dost ile beraber şen şakrak isteklerini bir panayır havasında sunma ve tutacak inşallah temennileriyle bekleşmeleri...pozitif bir enerjinin yüklü olduğu 05 Mayıs gecesi ve 06 sabahı...

Ne güzel adetlerimiz, geleneklerimiz vardı be yaa! Gel de hayıflanma. Arkadaşlık, kardeşe eş dostluk kavramlarının benimsendiği zamanlar...aman incitmeyeyim, üzmeyeyim, kaybetmeyeyim endişesiyle sahiplendiğimiz, güzel duygularla perçinlediğimiz ilişkiler...Nerde onlar?? Mutlaka kalan vardır da, başımızdaki hükümet temsilcilerinin şapkalarını kucaklarına koyarak, düşünme vakitleri geçmek üzere...''vatandaşın kendini ve geleceğini düşünmekten, başkasının ihtiyaç ve dertlerine derman olacak hal mi bıraktık diye''! Eskiden, ''komşuda pişer bize de düşer'' diye bir tekerleme vardı, şimdilerde nerdeeee?!?! Komşu, ancak kendi hanesini kıt kanaat geçindiriyor! Etrafını kollayacak ne hali, nede mecali kaldı...

''Hangi kapıyı çalsam karşımda buruk acı!'' şarkısı yükseliyor evlerin pencerelerinden...yemeği, içmeyi, unutturdular, böyle giderse, sevmeyi, gülmeyi de unutturacak bu demir almayı bir türlü bilemeyen yolcular...